PIAGGIO MEDLEY 150 ABS (2017) Long Term Review (+Βίντεο)

Κείμενο: Κώστας Μανούσος

Φωτογραφίες & βίντεο: Κώστας Μανούσος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Επιστρέφω μετά από αρκετό καιρό με την παρουσίαση του Medley 150 της Piaggio.

Το συγκεκριμένο σκούτερ είναι αγορασμένο τον Μάρτιο του 2017 στα 2,990€. Με κάτι αξεσουάρ που πρόσθεσα, η τελική τιμή διαμορφώθηκε στα 3,360€. Θα περιγράψω την χρήση του για τα πεντέμισι χρόνια λειτουργίας, καθώς και τα πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα. Στο τέλος θα απαντήσω στην ερώτηση αν αξίζει η αγορά του, είτε σαν μεταχειρισμένο είτε καινούργιο; Πάμε να το δούμε.

Η χρήση που έχει γίνει όλο αυτό το διάστημα είναι κυρίως στο αστικό περιβάλλον, όπου επί της ουσίας ανήκει αυτή η κατηγορία των scooter και οδηγείται κατά κύριο λόγω από την σύντροφό μου την Άντζελα. Δεν θα πει όχι και σε διαδρομές εκτός πόλης. Μάλιστα έχω ταξιδέψει δύο φορές, μια στην Καλαμάτα και μια στην Επίδαυρο.

Αυτή τη στιγμή το μηχανάκι έχει 23 000 χιλιόμετρα, περίπου κάτι που μας δίνει ετήσιο μέσο όρο χιλιομέτρων στα 4 200. Δεν είναι πολλά. Εδώ όμως ας λάβουμε υπόψη και τα διαστήματα καραντίνας λόγω covid.

Στη γκάμα της Piaggio, το Medley (που κατασκευάζεται στο Βιετνάμ) τοποθετείται μεταξύ του best seller Beverly και του Liberty. Η ομοιότητά του με το Beverly είναι τέτοια που από απόσταση είναι εύκολο κάποιος να το μπερδέψει με το μεγαλύτερό του "αδελφάκι" και όχι άδικα.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Ο κινητήρας είναι 155 κυβικών εκατοστών. Είναι 4βάλβιδος, υδρόψυκτος, αποδίδει κοντά στα 15 άλογα και είναι τεχνολογίας Euro 4. Το ψυγείο βρίσκεται πίσω και δεξιά και όχι πίσω από τον μπροστινό τροχό, όπως συνηθίζεται στα περισσότερα μηχανάκια. Με αυτό τον τρόπο έχουν γλιτώσει επιπλέον βάρος.

Η μίζα (δεν διαθέτει ακριβώς μίζα) του έχει εξευγενισμένη λειτουργία κατά την εκκίνηση, αλλά και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του start & stop που διαθέτει.

Τον πρώτο καιρό έκανα χρήση του συστήματος περισσότερο για να δω τη λειτουργία του, παρά για οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους. Από τη στιγμή που ακινητοποιηθεί το μηχανάκι, θέλει περίπου 7 δευτερόλεπτα μέχρι να σβήσει. Τις περισσότερες φορές ο χρόνος αυτός συμπίπτει με το άναμμα του φαναριού και το μοτέρ ή που μόλις έχει σβήσει ή εκείνη την ακριβώς στιγμή σβήνει. Ανοίγοντας λοιπόν το γκάζι για να φύγω ή  ανταπόκριση είναι άμεση σε όποια φάση και αν βρίσκεται, χωρίς να έχει μπερδέψει ούτε μια φορά. Για την λειτουργία του συστήματος υπάρχει σχετικό λαμπάκι στο δεξιό τμήμα των οργάνων.

Μέχρι στιγμής, δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο θέμα με τον κινητήρα και ο χαρακτηρισμός που του αποδίδω είναι «μικρό διαμαντάκι». Η δύναμή του είναι τόσο – όσο για αυτό που προορίζεται.

ΦΡΕΝΑ

Τα φρένα του είναι ικανοποιητικά, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την κατάσταση των ελαστικών, του οδοστρώματος, των καιρικών συνθηκών και των αναρτήσεων γενικότερα. Μπροστά έχει ένα δίσκο 260 χιλιοστών και πίσω έναν 240 χιλιοστών και οι δύο με διπίστονες δαγκάνες.

Το πίσω φρένο κάνει έναν συριγμό κατά το ελαφρύ πάτημα της μανέτας, που συνήθως εξαφανίζεται όταν την πατάω περισσότερο.

Το ABS λειτουργεί πολύ καλά και έχει σώσει την κατάσταση από τα χειρότερα, τουλάχιστον 2 φορές. Δεν επεμβαίνει με το παραμικρό, αλλά όπως ανέφερα και παραπάνω έχει να κάνει με ένα σύνολο παραγόντων.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Μπροστά, τα καλάμια έχουν διάμετρο 33 χιλιοστά και δουλεύουν καλά, αν και τελευταία έχω την αίσθηση ότι είναι αρκετά μαλακά. Πίσω έχει 2 αμορτισέρ, με 5 θέσεις προφόρτισης των ελατηρίων. Εμείς το έχουμε στη μέση και είναι ικανοποιητικό όταν πρόκειται μόνο για τον οδηγό. Όταν υπάρχει και συνεπιβάτης, τερματίζει σε κάποιες των περιπτώσεων. 

Για να έχετε και μια εικόνα του φορτίου που σηκώνει και οι δύο μαζί ζυγίζουμε κοντά στα 140 κιλά.

ΕΛΑΣΤΙΚΑ - ΤΡΟΧΟΙ - ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τοποθετώ εδώ την ενότητα του αποθηκευτικού χώρου μιας και έχει άμεση σχέση με τον πίσω τροχό και θα αναφερθώ σχετικά παρακάτω.

Μπροστά φοράει 100/80/16 και πίσω 110/80/14. Στη αρχική τοποθέτηση είχε ελαστικά της Sava, με τα οποία ήμουν αρκετά επιφυλακτικός αφού μου είχε «προσφέρει» κάποια γλιστρήματα. Τα άλλαξα μετά από 13 800 χιλιόμετρα και αντικαταστάτης τους ήταν τα Heidenau, με πέλμα για πιο βρόχινες καταστάσεις με αρκετά επιθετική κορώνα. Θεωρώ πως είναι καλύτερα από τα Sava, αλλά δεν είναι αυτό που περίμενα. Στην επόμενη αλλαγή μάλλον θα πάω  για Metzeler.

Για τις ζάντες, έχω να πω πως εκτός από ωραία σχεδίαση, είναι και ανθεκτικές αν λάβει κανείς υπόψη του την κατάσταση του οδοστρώματος που επικρατεί στις ελληνικές πόλεις.

Κάνοντας η Piaggio των πίσω τροχό 14άρι, έχασαν λίγο σε άνεση αλλά κέρδισαν αποθηκευτικό χώρο κάτω από τη σέλα, που είναι το μεγάλο του πλεονέκτημα. Ακόμα και σε μεγαλύτερα σκούτερ (μέχρι 400 κυβικά ίσως και μεγαλύτερα) δύσκολα θα βρει κάποιος τόσο μεγάλο αποθηκευτικό χώρο κάτω από την σέλα. Χωράει ένα full-face κράνος και ένα τύπου jet, πάντα μιλώντας για τα δικά μας κράνη.

Επιπλέον μικρός αποθηκευτικός χώρος υπάρχει στο ντουλαπάκι της ποδιάς, όπου φιλοξενεί και μια πρίζα usb, που ελάχιστα έχω χρησιμοποιήσει και αυτό γιατί ξεχνώ ότι υπάρχει, σε τέτοιο σημείο που βρίσκεται.

Πάνω από το ντουλαπάκι έχει τον κλασικό γάντζο της Vespa για τη σακούλα με τα ψώνια. Μην το παρακάνετε όμως, καθώς είναι πλαστικός και μπορεί να σπάσει, πράμα που έχω πάθει στο Beverly.

ΦΩΤΑ

Δεν έχει κάψει ούτε λάμπα, αν αυτό λέει κάτι.

Τα εμπρός φώτα, όπως και τα φλας (μπρος – πίσω) είναι με απλές λάμπες, εκτός από τα φώτα ημέρας (DRL) που είναι led.

Πίσω, τα πορείας είναι led και τα στοπ με απλές λάμπες.

Ο φωτισμός από τον προβολέα δε παίρνει και βραβείο, θεωρώ όμως ότι κάνει τη δουλειά του, μιας και η βασική του χρήση είναι το αστικό περιβάλλον, όπου υπάρχει δημόσιος φωτισμός στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Η τοποθέτηση και η σχεδίαση του προβολέα είναι τέτοια που κατά την νυχτερινή οδήγηση πέφτει μέρος του φωτισμού στα μάτια του οδηγού. Αν υπάρχει ζελατίνα, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα (το πρωί δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό). Εκτός από θέμα ασφάλειας (δεν φαίνονται εύκολα οι λακκούβες και τα μικρά ζώα), είναι και εκνευριστικό. Έτσι λοιπόν προχώρησα στο βάψιμο του πάνω μέρους του φαναριού και το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Η δέσμη δεν επηρεάστηκε από την παραπάνω εργασία ούτε και η ορατότητα του σκούτερ από τους άλλους χρήστες του οδικού δικτύου. 

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ

Οι διακόπτες είναι όπως του Beverly ως προς τη θέση και ως προς τη λειτουργία, εκτός από τον διακόπτη του start & stop, όπου στο Beverly υπάρχει το kill switch.

Έχουν σκληρή αίσθηση και είναι εργονομικοί, εκτός από το μπουτόν του MODE, που όπως και στο Beverly ο αντίχειράς μου δεν φτάνει καλά να τον πατήσει όταν έχω το χέρι στο γκρίπ του γκαζιού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την παρουσίαση του Beverly:

https://istoriesmotosikletas.blogspot.com/2020/10/beverly-350-long-term-review.html

Οι διακόπτες και η λειτουργία πάντως δίνουν μια αίσθηση πιο φθηνής κατασκευής από αυτή που έχεις πληρώσει. Παρόλα αυτά, δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιο λειτουργικό πρόβλημα μέχρι στιγμής.

ΟΡΓΑΝΑ

Και εδώ βλέπουμε ομοιότητες με το Beverly ως προς την διάταξη, με ένα κεντρικό στρογγυλό αναλογικά ταχύμετρο, τοποθετημένο στο κέντρο και από κάτω μια μικρή παραλληλόγραμμη LCD οθόνη που δείχνει τον ολικό χιλιομετρητή, trip A, trip B, μπαταρία και εξωτερική θερμοκρασία. Η εναλλαγή τους είναι κυκλική και ο χειρισμός γίνεται από το κουμπί του MODE.

Αριστερά του, υπάρχει η αναλογική ένδειξη στάθμης καυσίμου και δεξιά αυτό της θερμοκρασίας, που περιβάλλονται από οβάλ νίκελ δακτυλίδια και κουμπώνουν πάνω σε αυτό του ταχυμέτρου.

ΣΧΕΔΙΑΣΗ – ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Ομάδα που κερδίζει, δεν την αλλάζεις. Έτσι «πάτησαν» πάνω στο Beverly για να κατασκευάσουν το Medley ως προς το οπτικό και το ποιοτικό αποτέλεσμα.

Το μηχανάκι έχει πέσει μια φορά εν στάση μια μέρα που φυσούσε πολύ και αυτό γιατί ήταν σκεπασμένο με κουκούλα. Από τότε δεν την ξανάβαλα! Το αποτέλεσμα ήταν να στραβώσει ελάχιστα η αριστερή μανέτα, να γρατσουνιστεί το φτερό και η ποδιά κοντά στο νεύρο από την αριστερή πλευρά. Από την πτώση δεν έσπασε κάποιο πλαστικό ή κλίπ και αυτό φάνηκε κατά το λύσιμο όταν το πήγα για σέρβις. Γενικά, η ποιότητα του χρώματος, αλλά και τα πλαστικά, είναι καλά και αντοχής, με καλή συναρμολόγηση και να σκεφτεί κανείς ότι είναι κατασκευασμένο στο Βιετνάμ.

Το μηχανάκι, πριν κλείσει χρόνο, δέχτηκε ανάκληση για την ενίσχυση του πλαισίου, πράγμα που έγινε κατόπιν ραντεβού. 

Η συμβουλή μου είναι πως όσοι το σκέφτεστε για αγορά, να κοιτάξετε για τυχόν επέκταση εγγύησης στα μεταχειρισμένα και για τα καινούργια μην λυπηθείτε τα επιπλέον € για να την κάνετε.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ

Με την αγορά μπήκε ο συναγερμός και η μεγάλη ζελατίνα της Piaggio αλλά η μετωπική αντίσταση από κάποια ταχύτητα και πάνω ήταν αρκετή, έτσι την αντικατέστησα μια μικρότερη after market. 

Πήρα μια κουκούλα (αυτή που είχε όταν έπεσε το μηχανάκι) και μετά από κάποιο διάστημα μπήκε και μια 33άρα top case. Είπα να δοκιμάσω κάτι άλλο εκτός από Givi, έτσι έβαλα της Shad με το επιπλέον γκρι κάλυμμα που ταίριαξε με το γκρι του σκούτερ. Η ποιότητα της είναι λίγο κατώτερη της Givi αλλά σε καμία περίπτωση δεν το μετάνιωσα. Πέντε χρόνια μετά και όλα τα μέρη της παραμένουν λειτουργικά.

Τέλος έβαλα μπίλια της Ram στον καθρέφτη, για τη βάση του κινητού.

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Το Medley έχει αραιά διαστήματα σέρβις. Για παράδειγμα, αλλαγή λαδιών έχει κάθε 10 000 χιλιόμετρα ή κάθε 12 μήνες, μπουζί κάθε 20 000 χιλιόμετρα, όπως και ο ιμάντας με όλα τα σχετικά της μετάδοσης. Όλες οι επισκέψεις που έχουν γίνει στο συνεργείο ήταν στα πλαίσια της τακτικής συντήρησης εκτός από αυτήν της ανάκλησης.

Προσωπικά σε όλα μου τα οχήματα ακολουθώ πιστά το χρονοδιάγραμμα που λένε οι κατασκευαστές, χωρίς ποτέ να έχω αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Γενικώς το θέμα με τα διαστήματα σέρβις στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη κουβέντα.

Το κόστος συντήρησης ενός σκούτερ πιστεύω πως είναι υψηλότερο από αυτό μιας αντίστοιχης μηχανής στα ίδια κυβικά, ή ακόμα και μεγαλύτερης για τα ίδια συνολικά χιλιόμετρα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Ανεβαίνοντας στο Medley, κάθεσαι σε μια σχετικά ψιλή σέλα (80 πόντους ύψος). Για τα μετρίου αναστήματα και κάτω αυτό, ίσως να ήταν ένα θέμα αν δεν είχαν στενέψει την ποδιά και το μπροστινό μέρος της σέλας. Αν κάνεις λίγο μπροστά μπορείς να πατήσεις «γεμάτα» και τα δυο σου πόδια κάτω. Το ύψος μου είναι 1,73 και της Άντζελας 1,60.

Τώρα, αν είσαι το πρώτο μπόι, ξέχνα τα παραπάνω, καθώς τα γόνατά σου ενδέχεται να βρίσκουν στο τιμόνι όταν  το «κόβεις» τέρμα από άκρη σε άκρη.

Ο συνεπιβάτης κάθεται λίγο ψιλότερα, πατώντας πάνω σε δυο πατητήρες με μυτερή κατάληξη, που κλείνουν «πρόσωπο» με το υπόλοιπο σώμα του σκούτερ. Αν ξεχαστούν ανοιχτοί, ίσως να έχετε μια ατυχή συνάντηση με το καλάμι σας και νικητής βγαίνει ο πατητήρας. Είμαι παθών. Αν ο πατητήρας είναι βρεγμένος, γλιστράει το πόδι του συνεπιβάτη, για τον λόγο αυτόν έχω προσθέσει αντιολισθητική ταινία.

Η σέλα είναι λίγο σκληρή, αλλά δεν θα προλάβει να σας κουράσει μέσα στον αστικό κύκλο, εκτός και είστε τίποτα σιδερόκωλοι και κάνετε ταξίδια με αυτό, που τότε πρέπει να βρείτε μια λύση.

Τα χέρια έρχονται στο τιμόνι σε καλή θέση, αν και λίγο στενό. Σε συνδυασμό με το μεγάλο «κόψιμο» που έχει, τα ζιγκ – ζαγκ ανάμεσα στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα γίνεται εύκολη υπόθεση. Η στάση του σώματος είναι κορδωτή. Οι πατούσες δεν έχουν πολύ χώρο επειδή το δάπεδο δεν είναι επίπεδο και είναι στενό (για να φτάνουν όλοι), ωστόσο θα βρεθεί με το χρόνο η σωστή θέση.

Γενικώς η θέση οδήγησης προσφέρει καλή ορατότητα και είναι αρκετά σβέλτο αν θες να κινηθείς λίγο πιο γρήγορα.

Οι καθρέφτες, αν και είναι ωραίοι, υπολείπονται σε ορατότητα σε σχέση με του Beverly. Έχει μεγάλες νεκρές γωνίες και θέλει μια δεύτερη ματιά όταν πρόκειται να κάνουμε αλλαγή κατεύθυνσης.

H προστασία που προσφέρει από τα καιρικά φαινόμενα, έτσι όπως έρχεται από το εργοστάσιο, είναι μικρή. Η στενή ποδιά θα προστατέψει ικανοποιητικά σώματα μετρίου αναστήματος. Με την προσθήκη του ανεμοθώρακα, η κατάσταση βελτιώθηκε σημαντικά και την Άντζελα την καλύπτει πλήρως. Εγώ, πάλι, θα ήθελα 5 πόντους πιο μεγάλη ζελατίνα. Για τα χέρια δεν υπάρχουν χούφτες, εκτός και αν κάποιος βάλει την μεγάλη ζελατίνα που τα καλύπτει.

Από θέμα επιδόσεων, θα έλεγα ότι επιταχύνει γρήγορα και τα 100+ τα έχει για «πλάκα», χαχαχα. Το μοτέρ βαράει κόφτες κάπου στα 117 χλμ/ώρα κοντερίσια.

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Η κατανάλωση του είναι 2,5 με 3 λίτρα στα εκατό χιλιόμετρα (ανάλογα το χέρι και τις συνθήκες). Αυτό σημαίνει μια αυτονομία της τάξεως των 240 χιλιομέτρων, περίπου, από το ντεπόζιτο των 7 λίτρων. 

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Πραγματικά δεν έχουμε αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα. Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο και το συνεργείο. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει για βλάβες μετά από σέρβις (άλλη μεγάλη κουβέντα και αυτή, δυστυχώς). 

Από κουβέντες με άλλους δικυκλιστές έχω ακούσει για προβλήματα με την αντλία βενζίνης και μια περίπτωση ενός τεντωτήρα που έσπασε εν κινήσει. Στην κουβέντα πάντα όλα αυτά!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στην ερώτηση αν αξίζει η αγορά του, όχι μόνο ως μεταχειρισμένου αλλά και ως καινούργιου η απάντηση είναι, ναι. Αξίζει! Πιστεύω πως στην κατηγορία του είναι το καλύτερο σκούτερ με το μεγάλο του ατού αυτό του αποθηκευτικού χώρου κάτω από την σέλα. Στα θετικά, βεβαίως, προστίθενται η αξιοπιστία του και τα μεγάλα διαστήματα μεταξύ των σέρβις. Δεν είναι το πιο φτηνό της αγοράς, ούτε όμως και το ακριβότερο.

Δεν έχουμε σκοπό να το πουλήσουμε, μιας και το έχουμε δει ως ένα αξιόπιστο εργαλείο με χαμηλό κόστος για την χρήση που του κάνουμε. 

Το τελικό συμπέρασμα προκύπτει από την προσωπική μας εμπειρία, από το συγκεκριμένο σκούτερ.

Αρχή φόρμας